Niedokończona opowieść Pepe

Eulalia Gutkowska, zwana w dzieciństwie Lalą, mieszkała wraz z mamą w wielokulturowej społeczności na Wołyniu. Gdy do ich wioski dotarła II wojna światowa, Lala straciła poczucie bezpieczeństwa. Ale za to zyskała najbliższą przyjaciółkę, przyszywaną siostrę – Pepe. Mama przygarnęła tę małą uciekinierkę z getta bez chwili wahania.

Opowieść o losach rodziny z Wołynia w czasie II wojny światowej i po jej zakończeniu.

(...) Dorota Combrzyńska-Nogala delikatnie uderza we wrażliwe struny ludzkiego żywota, snując przejmującą opowieść o dzieciństwie w cieniu wojny. Za sprawą olbrzymiej wrażliwości autorki tragiczne zdarzenia, jakie rozegrały się na Wołyniu w czasie II wojny światowej zostały przedstawione w niezwykle przystępny sposób, a w dzieje Lali umiejętnie wpleciono wątki parenetyczne. To pozycja obowiązkowa w biblioteczce miłośników historii, którzy pragną ją zaszczepiać także w sercach dzieci.

Czytaj więcej: https://histmag.org/Dorota-Combrzynska-Nogala-Niedokonczona-opowiesc-Pepe-recenzja-i-ocena-21274/

(...) Takie wspólne czytanie może być punktem wyjścia do rozmowy o przeszłości, snuciu rodzinnych opowieści o członkach rodziny, którzy przeżyli II wojnę światową. Dla nas książki z tej serii to lektura obowiązkowa, zawsze ciekawa, mądra i wartościowa. Kolejne książki zawsze są pretekstem do ciekawych rozmów, czasem trudnych i bolesnych, ale ważnych. Takich, które każdy rodzic powinien ze swoim dzieckiem odbyć. 

fragment recenzji bloga Tosimama.blogspot.com

Dorota Combrzyńska-Nogala podjęła temat trudny i bolesny, ale zrobiła to z wyczuciem i szacunkiem zarówno do historii Lali, jak i do młodego odbiorcy. Napisała ciekawą i wzruszającą opowieść, zachowując równowagę między dramatyzmem wydarzeń na Wołyniu a percepcją młodego odbiorcy. Dzięki autorce czytelnik może poznać ogólny zarys jednego z epizodów II wojny, ale w sposób bezpieczny dla jego rozwoju emocjonalnego. Rodzic natomiast zyskuje narzędzie do podjęcia tematu, który - jeśli uzna za stosowne - rozszerzy na podstawie własnej wiedzy i możliwości własnego dziecka. A  - jeśli uzna za stosowne - może też pozostawić tę historię w takim kształcie, w jakim stworzyła ją autorka i wrócić do niej, gdy dziecko podrośnie. Zaletą książki jest również fakt, że została zainspirowana prawdziwą historią i czytelnik ma tego świadomość. To chyba najlepszy sposób na obcowanie z historią i jej poznawanie, tym bardziej że pokazuje dziecięcą perspektywę.

fragment recenzji bloga Zaczytasy