Pies w czasach zarazy

Trzynastoletni Wiktor nawet nie przypuszczał, jak wiele zmieni się w jego życiu po 12 marca 2020 roku. Przez pandemię koronawirusa inaczej spojrzy na szkołę, sąsiadów, przyjaźń i miłość. Kwarantanna nie oznacza wcale nudy i osamotnienia, teraz wszystko, co dotąd było łatwe, staje się wyzwaniem i przygodą. Dzięki Asowi, psu sąsiada, Wiktor może tę przygodę przeżyć na własnej skórze.

Nawet w złym czasie może zdarzyć się wiele dobrego. I pandemia koronawirusa jest niezwykłą szansą na szlachetne uczynki i przyjazne gesty. Nowe wyzwania zmieniają spojrzenie na świat i wyzwalają szereg nieoczekiwanych zdarzeń. Tak przynajmniej dzieje się w pełnej optymizmu powieści Doroty Combrzyńskiej-Nogali „Pies w czasach zarazy”. Prawdziwie familijna opowieść, lektura zalecana w każdym wieku, tym bardziej, że wszyscy doświadczamy trudności i dyskomfortu życia z koronawirusem na co dzień. Na przekór wszystkim niedogodnościom, Autorka daje czytelnikowi szansę na uśmiech, pogodne myśli, jednocześnie ani na moment nie unika faktycznych zagrożeń i rzeczywistych problemów czasu pandemii. Zachowując pełne spektrum obostrzeń, zakazów i nakazów z wielkim wyczuciem i dużą dawką humoru pokazuje, jak ciekawie i pożytecznie wypełnić czas dość… nietypowy i nieoswojony.

Pomysły mogą przyjść zewsząd, zatem… w powieści inspiracja ma cztery łapy! Niejaki pan Kopeć ma „pandemicznego” asa w rękawie! A konkretnie w domu. Asa przez duże A, który pozwoli wymknąć się na spacer mieszkańcom łódzkiej kamienicy, gdy społeczna izolacja zaczyna doskwierać, a zamknięcie w czterech ścianach dotkliwie przygniata. Kolejka do wyprowadzania psa bardzo się wydłuża, As ma teraz piękną sportową sylwetkę, a i pan Miecio przeciwnie - jednak też ma swoje korzyści. Wspólne niewygody zbliżają lokatorów i prowadzą do nowych przyjaźni. Wiktor i Ninka zmuszeni do zdalnej nauki w domu mają okazję poznać się bliżej i przeżyć wiele niesamowitych przygód. To zadziwiające, jak  wiele ciekawych spraw toczy się wokół nas, a których dotąd nie dostrzegaliśmy. Czas izolacji sprzyja życzliwości i uwrażliwieniu na potrzeby innych. „Pies w czasach zarazy” to powieść pełna zaskoczeń, budująca i pomysłowa – czytelnik może się zainspirować i skorzystać z nietuzinkowych recept bohaterów na wirusową rzeczywistość. Jak dokładnie odmierzyć odległość dwóch metrów? Jak rozkręcić dobry „biznes maseczkowy”? Jak rozweselić zamkniętych ludzi w mieszkaniach? Po raz kolejny sprawdza się powiedzenie – „potrzeba matką wynalazku”. Wszystko to na kartach powieści!

Pogoda ducha potrzebna jest w każdej sytuacji, a w trudnych czasach jeszcze bardziej jest w cenie. „Pies w czasach zarazy” to świetna lektura na wirusową chandrę, przymusową izolację lub po prostu – szansa na dobre spędzenie czasu. Zalecane rodzinne czytanie – oczywiście z zachowaniem wszelkich środków ostrożności! Konieczne - maseczka, dezynfekcja i coś na skurcze mięśni brzucha – salwy serdecznego śmiechu wystąpią podczas czytania nader często!

Agnieszka Hałubiec 

Pies w czasach zarazy to opowieść o ludziach. O mieszkańcach dwóch oficyn, sąsiadach, którzy przed pandemią kojarzyli się ledwie z widzenia a i to nie zawsze. Kwarantanna i pobyt w domu sprawiły, że mieszkańcy stali się na siebie „skazani”. Z jednej strony wynikło z tego wiele korzyści, nadarzały się okazje na częstsze rozmowy, na poznanie kogoś bliżej, z lepszej strony. Z drugiej zaś strony: z niektórych sąsiadów zaczęło „wychodzić” ich prawdziwe „ja”, potęgowane dodatkowo strachem, frustracją, bezradnością. Ale wszystko to już widzieliśmy, kiedyś o tym usłyszeliśmy, a z dużą dozą prawdopodobieństwa też sami to przeżyliśmy.

Książka kierowana jest przede wszystkim do młodych czytelników, do młodszych nastolatków. To opowieść o pandemii, snuta z perspektywy dorastającego chłopca. Historia napisana jest prostym i przystępnym językiem, a towarzysząca głównemu „pandemicznemu” wątkowi historia przygodowa okrasza tę dziwną, przygnębiającą rzeczywistość.

Książka Doroty Combrzyńskiej-Nogali pokazuje również, że mimo skrajnej sytuacji, mimo zagubienia i niepewności, nadal jest w naszym życiu miejsce na przyjaźń, a może nawet na rodzącą się miłość. Że mimo ograniczeń, mimo strachu przed tym, co przyniesie jutro, nowy tydzień czy zbliżająca się jesień, zima i „typowy” sezon chorobowy, musimy mieć nadzieję. Musimy zachować zdrowy rozsądek i dbać o siebie. Bo będzie dobrze. Jeszcze będzie dobrze.

fragment recenzji Magdaleny Galiczek-Krempy z portalu Granice.pl

Ta bardzo aktualna, napisana z lekkością i humorem, ale i odpowiednią dozą powagi książka to świetna lektura, która spodoba się także młodszym niż bohaterowie czytelnikom. Dla wczesnoszkolniaków jej objętość, wielkość liter i spore interlinie będą zachętą do samodzielnej lektury, ale i starsze dzieci nie będą się nudzić. Autorka podjęła temat niełatwy, ale udało się jej zrobić to całkiem zgrabnie, tworząc optymistyczną, przyjazną dla młodego odbiorcy powieść, a zarazem nie zakłamując rzeczywistości i nie unikając tematów poważnych, a nawet bolesnych. Wojtek połknął książkę w jedno popołudnie i uznał, że było warto, zatem macie i jego, i moją rekomendację.

fragment recencji bloga Zaczytasy.blogspot.com 

--> Posłuchaj fragmentu książki